Być idealną

Witajcie na moim bogu. Dzisiaj przychodzę do was z postem tematycznym, nieco innym niż pozostałe. Otóż wydaje mi się że słowo 'idealność' w dzisiejszych czasach zostało przekręcone. Chodzi mi o to, że nie dostrzegamy czym to właściwie jest. Są różne kryteria tego słowa. Na przykład gdy napiszemy w google 'idealne ciało' połowa wyników będzie przedstawiała (nie obrażając nikogo) anorektyczki. Czy tylko dla mnie to nie jest piękne? Coraz częściej spotykam dziewczyny, które chcą być takie same jak one. Nie sądzę, a wręcz mówię, że dążenie do idealności NIE JEST ZŁE, ale trzeba zachować zdrowy rozsądek. A nie należy do niego przeprowadzanie na sobie głodówek.
Skutkiem dążenia do idealności są te wszystkie operacje plastyczne na usunięcie dwunastego żebra by uzyskać wciętą talię, korekta nosa, wygładzanie zmarszczek, lifting twarzy, odsysanie tłuszczu... lista ta ciągnie się w nieskończoność. Drugim chorym skutkiem chęci bycia idealnym są kompleksy. A wtedy wszystko pryska, zauważamy w sobie jedynie te złe rzeczy nie dopuszczając myśli, że mamy jakąś wartość. Biegnąc dalej tym błędnym kołem popadamy w depresje i nasze życie zdaje się nie mieć sensu.
A przecież bycie idealnym nie oznacza perfekcyjność w każdej dziedzinie, bo przecież nie znajdziemy nikogo takiego. Właśnie te niedoskonałości czynią nas idealnych.
A więc wniosek jest taki doceniajmy siebie tacy jacy jesteśmy, może nie jesteśmy idealni, ważne, że wyjątkowi i jedyni w swoim rodzaju.

Jak wy o tym myślicie? Co chciałybyście w sobie zmienić?